Ben sana mecburum
bilemezsin
dediğinde Atilla ilhan,
Anladım.
Mecburiyet Tek hecede
kalmış aşkın
Bir Galata köprüsü gibi
atılan her oltada,
balıkların danslarına tanık olan.
Bir kız kulesiydi adin,
gölgesi denize vuran.
Elini uzatırsın
Tutamaz kaybolur düşlerin.
Sen kendini onda bulursun
o ise sadece bakar.
Tek eşli hayatların,
Saçaklarından dert akan şehrin,
kıyısındaki kaldırımdan
bakıyorum hayata...
Elimde bir tek sigara
ve bostancı sahilinde
balık tutan Rasim amca...
Bu gece efkar var,
kanatlarında anne sıcaklığını
kaybetmiş bir kuş kadar
soğuk.
Yine bu gece efkar var,
Bir Hayaldi Benimkisi,
Suskun Dudakların içine hapis olmuş
Son Vapuru kaçırmanın
Telaşında...
Bir Küfürdü ağzımda
yuvaladığım...
Sandallar gibi sarhoşum yine
Bir oyana bir buyana sallanıyorum.
Denize küsmüş oltalar gibi
şanssız.
bu akşam yine açım
Annemin ayakkabılarımı
bağladığı kadar,
masum bakamıyorum artık hayata.
Çocukken yaptığım,
uçurtmamın kanatları kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!