Erdemle onur savaşmadı
Hiçbir zaman, bire bir.
Onur; mağrur süzer sarp kayalardan
Engin ovayı, pek acımasız.
Dilerse, tanrı olur,
Bazenda tanrıyla birlik.
Korkusu yüreğimde büyürken yalnızlığın
Gün doğar, gün döner, gün batar
Seni ararım.
Yüreğimde yüreciğin serçe olmuş kanat çırpar
Ökseler, pusular benden uzak
Avcumun içi kadar dünyada
Tüm kapılar eşiklerle öpüşür
Cennet cehennemle aynı eşikte buluşur
Kıvrılmış Yunus
Eşik önünde doğruluğa dönüşür
Gül kızarır bülbül ile ötüşür
Hazan öpüşleri
Alı veren, gülü veren
Kara toprak,
Derdin ne?
Açmışsın kocaman ağzını
Gülümün goncasını yutacaksın!
Bir avuç kızın
Yar, yar, yar da yar!
Yar, yar, yarda yar!
Yar, yar, yardı yar!
İnilmez çıkılmaz yar!
Kaldım yarlarda,
Uzan al beni yar,
Başöğretmenim;
Soruların değil, gözlerin
Döndürür başımı.
Yalandır çalışmadığım
En doğrusu cevabın,
'Dönen güneştir' sevgimin yörüngesinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!