İbrahim Tetik Şiirleri - Şair İbrahim Tetik

İnanmak,başarmanın yarısı,
Hedefe ulaşmak,sonucun tatlı meyvesi,
Mücadele şart,engelli bariyerleri geçmek için,
Bilinmezlikleri,keşfetmek mucit olmak gerekirse.....

Tutunmak,kuvvet'li eller'le,eline gelmeyecek dallar'la,

İki şehri gibi bir hükümetin,
Yer ve gök,
Biri birisiz olamıyor,
İki yarısı bir elmanın,
Gök indirmede rahmetini,
Yer bitirmede bereketini,

Varolalı kâinat,
Dün'lü bugün'lü,
Herbean,
Anbean,
Ötesi bir sâniye,
Gerisi bir sâniye,

Işığıyla doğar güneş,
Çekilir perde yıldızlara,
Bugünüde yaşamanın,
Bir telâşı sarmıştır her canlıyı,
Bulunduğu rotadan sapmadan hiç,
Dört sekizlik bir sadâkatla,

Baharlar boy boy yeşillenir,
Ne gam,ne tasa tutar onları,
Tazelenir ümitler,gönüllerde filizlenir,
Salkım saçak meyveye durar ağaçları.....

Sinemize sindirme de sevgileri esen rüzgâr,

Fıtratın'da vardır insan'ın edeb,
Yâni medenîdir insan,
Eğer ki,bir isterse değiştirmek,
Oluverir o zaman câni bir hayvan.....

Temiz gelmiştir dünya'ya insan,

Dinleme kendini,
Ol meşgul bir şeylerle,
Oyala oyalan,
Olsan dahi rahatsız,
Hissettirme onu vücuduna,
Ayaküstü tedavi edp,

Olan oldu sonunda,
Ayrılık kitabı,
Tutuşturuldu elimize,
Okumamız için bir ömür,
Yoktu hiçbir satırın da vuslat,
Olmadı sonunda da zâten,

Sorguladım kendimi,
Bunca yıldan sonra,
Kanıt olarak kullandım,yaşanmış günlerimi,
Hatalarımı ise yükleyiverdim yıllara.....

Verdim kendime çekidüzen,

Sımsıcak bahar mevsiminde,
Gölgelik sevgilere hasretiz,
Tufanlar kasıp kavurur,ayrılık ikliminde,
Olgunlaşmamış ağacın,ham meyveleriyiz.....

Sevgiyle sulamalı sevgileri,