Pencereni aç ve gökyüzüne bak,yıldızları gör,ay ışığını teninde hisset,
zamanın geçişine aldırış etme,zaman zaten beklemez ne seni,nede beni,
geceden ürkme sakın,gündüzü görebilmen için tek yolundur,
beni düşünmesende olur,çünkü ben düşüncelerine sığmayacak kadar uzaklarda olacağım.
ama sanma ki biten bir mevsim bir daha gelmez geri,
yapraklar dalında yeşil,kar beyazında saklar soğukluğunu,
Karanlık odanın içinde parlayan bir çift göz gördüm,
biraz düşünceli,biraz sert,biraz mağrur,
çatık kaşlarına inat,gülümseyen yüzündeki ince çizgi,
zamanı hiçe sayan akreple yelkovanın iş birliğinde tanıdım seni,
kimine göre iyi bir arkadaş,iyi bir dost belkide sırdaştın,
aslında o kadar çok şey yazmak isterdim ki senin için,
Ben yokum ya şimdi,
şarkılar daha bir anlamlı
gökyüzü o bildiğin mavi mi,
gözlerinde parlayan,
karanlık ve sensiz gecelerin
sol yanımdaki yalnızlığını okşuyorum
Seninle beni düşün bir okyanusun ortasında; Issız,uçsuz ve bucaksız gökyüzünde alabildiğince yüksekte paryalayan o yıldızlar her biri ayrı güzellikte bir o kadar da ürpertici; günün birinde o göz alıcı ışıklarını yitirme korkusuyla bir yerden başka bir yere kayıp durmalarını izlesek saatler boyunca bıkmadan,usanmadan...
Sonra kendimizi bir rüyada bulsak birbirimizden koparılmış,ayrı bırakılmış bir şekilde.Dilimden bir kaç cümle çözülür o an; ' Ah ulan Ferhat sen miydin Şirin için dağları delen ya Mecnun'a ne demeli Leyla'sı için çölleri aşan ' Gel gelelim bu deli yüreğime ne dağlar dayanır ne de çöller...Ya sen sevdalım..! Bekleye bilirmisin beni yıllar,aylar ve günler boyunca.Sonra günün birinde karşına çıktığımda bir merhaba diye bilirmisin gözlerimdeki parlayan o ışığa,yüreğimdeki o eşsiz sevgiye....Rüyadan uyandığımızda;
Issız bir ada da bulsak kendimizi okyanusun ortasında kimsenin bilmediği haritalarda yeri belli olmayan bir ada da...Sevgimize ve aşkımıza bir çalgıdan çıkan melodi sesleri gibi adaya vuran dalgalar eşlik etse.Her elini tuttuğumda kuşların ötüşündeki o sıcaklık kaplasa bedenimizi.Dudak dudağa geldiğimiz her an bir bitki dalında,tomurcuğundan bir çiçek filizlense.
Ve bir sabah uyandığımızda merhaba desek yeni doğan güneşe sararan yaprağa,mavi denize ve en önemlisi git gide büyüyen o eşsiz sevgimize...
Aslında ne sarı,ne mavi nede pembe kağıtlara yazmalı bunları,yüzüne haykırıp seni senle yaşamalı.....
Aklımın bir köşesinde ismin;
satırlarımdan silsem seni,
kelimelerimde bitirsem,
zamanla unuturum desem
Aklımın bir köşesinde ismin;
resimlerimizi ortadan ikiye bölsem,
Yaşamak ne güzel şeymiş annem,
Karanlık yollardan çıkıp aydınlığa kavuşmak gibi,
Dalında bir tomurcuğun filizlenmesi,
Yeni doğmuş bebeğin ağlaması
Minicik bir karıncanın çalışma azmi
Yaşamak ne güzel şeymiş annem,
hafızamı yokluyorum;
arıza oluyorum,
aradığınız kişiye ulaşılamıyor
kişi kendinde değil,
belkide elinde değil,
dilinde hiç değil,
kara ve kalın kaşlı
minik kız çocuğu büyüdü,
soğuk ve ürkek yetişmişti,
yaşama sarıldı...
yalnızlık en yakın arkadaşıydı,
gökyüzü masmaviydi,
Dudaklarımda ilk öpüşünün izleri silinmedi halen,
Masumdun nefes nefeseydin ve titriyordun,
Belki kısa sürdü zaman hayatın akışına göre,
Belkide bir ömür boyu akılda kalacak kadar uzundu,
Ellerini bırakmak istemedim sıcaklığına sığınmışken,
Gözlerin bakarken gözlerime,
Bir özlemdir sevda;
minik bir tırtılın kelebeğe olan hayranlığı
emekleyen bir bebeğin yürüme çabaları,
rüzgarın fırtınaya ulaşma heyecanı
yavru bir kuşun gökyüzüne kanat çırpışı,
çöllerdeki kızgın kumların yağmur düşü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!