İbrahim Talha Ateş Şiirleri - Şair İbrah ...

Önünde kuyruk var, sanki orası cennetlik,
Ama kendileri hariç hepsi günah keçisi,
Yolcuları cahillik, kibir, kölelik;
Söyle, kimi insan saygıyla cennetini bekledi?

Ey Adem, sizin dünyanız hep böyle kurak!

İçimde bir çocuk var, bir çığlık atıyor;
Bir ümit var içinde rabbinden yardım bekliyor.

Artık bir körüm ben, hiçbir şey görmeyen,
Duyduklarını anlamayan, sade öyle hisseden.
Sinop'ta bir mapusta, dosta acı söyleyen,
Ankara ayazında hırkayla bekleyen.

Keramettir ama gece görsemde bir ışık;

Mevsimler kayboldu, sanki zaman durdu,
Kaybolmadan önce ağzımda iki hece yoktu.
Bırak uykuyu, kurtar içindeki çocuğu,
Kurtardığın vakit, içinden atacaksın korkuyu.
Benim için hiçbir şey, zamanlar sisler...
Senin kahrını her vakit gizler mi perdeler?

Bir emir geliyor büyük yerden;
Diyor ki bana: Teslim ol!
Söyle, kim ayrılmak ister ki evinden?
Ancak benim günahım bol.

Görüyorum bir yol var önümde meçhule gidiyor,
Akın ediyor varlıklar bir su gibi akıyor,
Durdurmaya çalışma sence hangisi duyuyor?
Ama gel gör ki kimse neden gittiğini bilmiyor.