Bu şiirimide sana yazıyorum anne,
Yüreğimde hiç bitmeyen sevginle,
Biliyorum hala bebeyim gözünde,
Ben senin sevgine muhtacım anne.
Ninniler söylerdin bize her gece,
Tozanlı deresi bir uzun vadi
Sıla hasreti yetti bana gayri
Güney Gölcüğe gitme vakti
Geldi artık bırak şu gurbeti.
Şimdi kekik kokar yaylaları
Şu gönül bekledi seni gelmedin
Nice ümitlerim vardı tükettin
Gözümden akan yaşları silmedin
Kanayan yarama tuz basıpta gittin.
Bir garip sevdaya düşürdün beni
Koyun kuzu meleşir, düzlüğünde.
Mor menekşe filizlenir bahar gelende.
Suları soğuktur çağlar derelerde.
Yaz gelince,bir hoş olur bizim yaylalar.
Mayıs ayında göç ederdik yaylalara,
Buğulu camlardan bakarken uzaklara
Bir yağmur damlası konar usulca
Sonra yavaş yavaş yağan yağmurun sesi
Huzur kaplar ruhumun derinliklerini
Toprağın kokusu buram buram içimde
Yayla yolu bükmeli
Yarin gözü sürmeli
Başımdaki sevdayı
Söyle bana netmeli
Ekinler sarı sarı
Köyünün önünüde akıyor dere,
Kına yakmış o beyaz eline,
Pullu yemenini örtmüş yüzüne,
Hele bakın şu güzel geline.
Kara göz üstünde kalem kaşlar.
Yaylanın soğuk suyu
Kimden aldın bu huyu
Seni göremeyince
Gözüme girmez uyku
Dağların üstü duman
Sis çökmüş Reşadiye’nin duzune
Eski anilarim gelir gözüme,
Çamlar sıralanmiş bir bir üstüne,
O kekik kokulu yaylasini özledim.
Hani mal güderdik kirda bayirda,
İçim cıvıl cıvıl bahar geldi yine
Kuşlar konuyor pencereme
Gözlerinde özgürlüğün mutluluğu
Başlıyor özgürce yeni bir güne
Sonra kelebekler sarı,mavi,kırmızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!