gel,
bir nefes olsun sevebilsem seni
bir an olsun susabilsem
ayrılmak içinde olsa
zulüm içinde olsa
ölüm içinde olsa
Bu gidiş ayrılık sayılmaz
Ben sadece gidiyorum
Sağım karanlığa susamış
Solum sana aç
O gözlerin yok mu?
Başımın belası
Kırdım zincirlerimi bu akşam
Kilitli zindanlarımı açtım bu gece
Sen benim kalemimde bittiğin an
Dünyaya yıldızları saçtım bu gece
Kâğıt oldum kalem yoksa
Sen orda, ben burdaysam
Bana yol vermeyen dağlar utansın
Sen ayrı ben ayrı koldaysam
Seni bana vermeyen, kullar utansıN
Elin kalbinde ziyan olur, kalmazsın
neydi bizi diğer insanlardan ayıran,
oysa tek farkımız Allah'ın verdiği ödünç bedenler değil miydi?
ben, ben olmasam sen olurdum
ya da gölgesinde yaşardık,
yaprakları sonbaharın katline uğramış baharın,
ve uğurböceklerine anlatırdık derdimizi...
Aklımın hatrı yok ayaklarıma
Gelme deyip durma güzel
Eloğlunu takıpta koluna
Sevme deyip durma güzel...
Al kalbini elinde taşı
Yaz güneşinin sevmeye aç zamanları
Eylül en sonbaharında ömrümün
Açabildiğim bütün kalplerden kaçıyorum
Susmak, en iyi yaptığım ikinci şey
Sevmekten sonra
Bende en iyi yaptığım ikinci şeyi yapıyorum hep
Bu aşkı böyle yaşamaktansa
Ölmek isterdim bir şiirin satırlarında
Hayattan çalabildiğim birkaç mutlulukla yaşıyorum
Umutlarım yorgun, bakışlarımda tutarsızım
Ben elvedalara alıştım
Eski dünyadan daha bir eskiye gidiyor umutlarım
Uzaklaştıkça kaybediyorum kendimi
Benim için hazırlanmış bir ruh giydim bu sabah
Buna reenkarnasyon diyormuş entel dünyanın suskunları
Bense kaçış diyorum
İnsanlardan bir nebze olsun uzaklaşma
Ağlar gönlüm duyulur mu
Sevene hesap sorulur mu
Benim yarım olduğum alemde
... Senin tam olman umulur mu
Zaman acıları tazeler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!