İbrahim Rüşen Şiirleri - Şair İbrahim Rüşen

0

TAKİPÇİ

İbrahim Rüşen

Nuh’un gemisine binmemiş nesli
Tufan neymiş bilmez kimi insanın
Kayya kuyusunu duymamış belli
Yalan denizinde yüzer kimi insanın

Yüzüne bakınca gözün kamaşır

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Kan kokusu tiksindiriyor İslam’ı
Cellât müşrik, kurban Müslüman
İnsan olan Boğazlar mı insanı
Cellât müşrik, kurban Müslüman

Sokak ortasında insan kellesi

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Adı ziyarettir Hac yapmanın,
Kâbe taşına yüz sürmek değil.
Anlamı yok taşa yalvarmanın,
Mübarek olan mekân taş değil.

Putperestler taşa yüz sürerdi

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Birde kılıbığı anlatayım size
Vardır her evde bir kılıbık
Kadın, yiğidi getirmiş dize
Her koca farklı bir kılıbık

Cicim aylarında başlar kumpas

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Elçi gönderdi hak Peygamberi
O Mucize Kelam, insana indi
Kırılsın şirk koşanların kalemi
Oku dedi, oku emriyle indi

Cehlin ıslahı, Kur-anla başladı

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Bülbül de doyamamış güle
Bir dikendir onun sevdası
Hükmetmiş girmiş gönlüne
İnletir onu gülün sevdası

Güz gelir yaprak sararır

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Seninle açtım gözümü
Can dedi sana bu can
Hiç unutmadım sözümü
Sana adaktır bu can

Bu dünya sensiz sürgün

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Ezelisin sen de bu gönlün ezeli
Gönüll kimi severse o dur dünya güzeli
Kırdın dallarımı bana kaldı gazeli
Alev alev yandım da külleri kaldı

Rüyamda gördüm bir köşe başında

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Kah birinin yüreğinde kendini ğitirirsin
Kah birini ğüreğine alır kendini bitirirsin

Sen hangisisin, ben hangisi

Devamını Oku
İbrahim Rüşen

Zehir verdi şerbet niyetine
Dost elinden olsun be ölüm
Eremedim aşkın gizemine
Ağu ile mayalandı gölüm

Aşkın evresini kısa atladım

Devamını Oku