İbrahim Pataz Şiirleri - Şair İbrahim Pataz

Yine bahar geldi bizim ellere
Ağaçlar donandı dal güzelleşti.
Çam yaprağı keman çalar yellere
Dere tepe bayır bel güzelleşti.

Cemre yere indi ısındı hava

Müslüman’ın haline bakarız üzülerek
Acı ama gerçek bu fazla söze ne gerek
İslam’ın coğrafyasın etmek için pampalpay
Doğu Batı el ele tüm kefere tek yürek.
İbrahim PATAZ
01.08.2013 Osmaniye

Soyadımız yanlış geçmiş tapuya
Yanlışlığı dava ettim hâkim bey.
Hayatımda ilk defa bu kapıya
Bunun için adım attım hâkim bey.

Nüfusta tapuda kayıdımız var

Sanmayın ki onu bir parça ettir
Allah’ın verdiği yüce nimettir
Bir ömür çalışır bu ne hikmettir
Durup da dinlenme bilmez bu yürek.

Dil ile söylemek kolaydır bunu

Bülbül gülden uzak, neşe yuvadan,
Ayrılıkta gülünmüyor Güldesen.
Ruhumu donduran soğuk havadan,
Sıcak bir tat alınmıyor Güldesen.

Yüreğimi saçlarına duşadım,

Ne var ne yok oralarda yaz gönder.
Halimizden bilen var mı emmoğlu?
Geciktirme internetle tez gönder
Derde derman olan var mı emmoğlu?

Avrupa’dan akıl dane geldi mi?

İlkbahardır yuva vaktin
Yalnız geldin sen üveyik.
Avaz verip yola baktın
Yoldaş ister can üveyik.

Kuşluk vakti kuru dalda

Zirvelerde boy gösteren zevatlar
Ufak mıdır böyük müdür sorgula?
Alem yapıp eğğlenirken gavatlar
Sarhoş mudur ayık mıdır sorgugula?

Kendin akil halkı cahil sayanlar

İleriye bakılmazdı
Yere fidan dikilmezdi
Mihnet çekip çıkılmazdı
Yola sevgi olmasaydı.

Allah’ın sevdiği kişi

İbretliktir dört biryanda gördüğüm
Dostumuz düşmandan seçilmez oldu.
Attığımız ilmek oldu kördüğüm
Biz uğraş verdikçe açılmaz oldu.

Sahnede kötüler değişmez perde