Kırdın sen Gülüm, Bülbülün kanadını
Bilmem artık nerden, nasıl duyarsın feryadını.
Acılar içinde inleyen şu yüreğimin figanını
Duysan ne yazar Sevgili, Kalp Kırıldı bir kere.
Senin için yanan, şu yüreğimin ateşini
Dertlerine deva olmaz içmek
Zil zurna sarhoş olup, kendinden geçmek
Derdi verene isyanlar etmek
Kurtarmaz seni, yapmamak gerek.
Her gün kavga edip, sağ sola çatmak
Bülbül ile Gül misali
Gülleri arar oldum
Gül, Bülbülün hayali
Hayallare dalar oldum.
Senin aşkın yakar beni
Geçmiyor sensiz ne bir anım ne bir günüm
Dar geliyor dünya, sensiz olmuyor gülüm
Dayanmaz gönlüm hicrana, savrulur külüm
Bu zulmün eşiğinde bana yakındır ölüm
Nerde, ne zaman geleceği bilinmez
Sen gittin yine ben burda kaldım
Hasret sancısını bir kez daha tattım
Hayaller gemisine tekrar yelken açtım
Yelkenler fora! İstikamet düşler diyarım
Sen yokken her gün hayaller kuruyorum
Dost aradım kendime, her gün her gece
Dost aradım derdime, dilimde hece hece
Her yüzüme güleni dost sandım, ben hep kendimce
Meğer dostlarım çokmuş, yeter ki işleri düşünce.
Dost aradım kendime, hep deli dolu insanlar
Büyütüp, besleyip baktın ya bana
Nasıl da minnettarım, bilsen ki sana
Şimdi ayağım yere sağlam basıyorsa
Bil ki senin sayende, senin sayende ana.
Şerri terk edip, hayra yönelmeyi
Ezeldendir bu benim, süregelen kaderim
Bıktırdı hayattan, çekilmez oldu kederim
Belki de bu dertten, şu dünyadan giderim
Kimsesizim kardeşim, kimsesizim niderim.
Dost kıldım kendimce, verdim de fazla değer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!