İbrahim Necati Günay Şiirleri - Şair İbr ...

Çocuk sevgi ister,
Çocuk emek ister,
Çocuk oyun ister,

Çocuk mutluluktur,
Çocuk yaşamın kaynağıdır,

Dalgalar vurur sahile,
Şimdiki aşklar nafile,

Sevdanın ayazı,
Çekilmiyor nazı,

Sesini ilk duyduğumda geceydi
Yiğit ölümlerce büyük bir gece
Kıyısında Anadolunun mahzun söğütleri kavakları
Geçiyordu altın parıltılarla
Evrenin karanlığından
Bir devrim kadar güçlü

Taksi,
Taksi,
Bu şöförler,
Çok aksi,
Taksi,
Taksi,

Kader avladı bizi
Gören tavladı bizi
Elimizden bu gelir

Ömrümüzün sonunda
Yatarız yarin koynunda

Ev aldı
Araba aldı
Zengin kapıyı çaldı
En güzel kızı aldı
Yakışıklımı yakışıklı

Çıkıp geliyor hayalin beni saran geceden.
Denize karıştırıyor inatçı yakınışını ırmak.

Terk edilmiş, gün batımındaki rıhtımlar gibi.
İstanbul,ayrılık saati bu

Ne yazıkki sen evlisin yar,
Koynumda değilsinki yar,
Bu ne eza,bu ne cefa,
Süremedim ömrümce sefa,
Bir yar sevdim ne yazıkki evlidir,
Bu aşkın sonu şimdiden bellidir yar,

Yine geldi pazar,
Sana değmesin nazar,
Haftada bir gün pazar,
Sen ile ben belki bu pazar,
Yine bastırdım hislerimi azar azar,
Sensiz geçti yine bu pazar,

Düzen düzen ile düzülendir.

Dünyadaki tüm ışıklar söner, Kalbimdeki sevgin asla sönmez.

Zaman tüm yaraları sarar, Bu kadar nazın fazlası zarar.