Ey insan, öfke halinde iken Beni an,
Ben de seni gözetirim, işte o zaman.
Öfke ile yapılan işten çekin hazar et,
Sakın Hak emrine karşı gelme hayâ et.
Öfkeye kapılma, çok kötü kuduzluktur
Azap ayak ucundan gelse, namazı korur,
Baş ucundan gelse, oruçlar kalkanı olur.
Bedene geleni savacak, Hac ile Cihat,
Elden gelenlere mani olur sadakalar,
Rahmet melekleri etrafı sarar da sarar.
Gök gözlü iki melek,Münker ve Nekir,
Afgan’da ölen bacımız,
Şerefimiz, baş tacımız.
Bizde alabildiğine hürriyet,
Sokaklarda makyajımız…
Savaşanlar yola bakar aç,
Çoğu belki, ekmeğe muhtaç.
Seçim sonunda susmaz, kıyamette aldanır,
İnanca ok atanlar, o gün hep yaya kalır.
Kendisi eder, bin türlü iftira,yalanı,
Köşk’e çıkarmazmış,laik Müslüman olanı.
Her seçim sonrası can çekişir, ölmedim der,
Soyunmuş libasın, anadan üryan,
Nâsip alacakmış, havadan sudan,
Akşam yatmaz, sabah kalkmaz uykudan
Böyle bir gençliğin, eline kaldık.
Yanmak için gelmiş, henüz yanmamış,
İlmi ile âmil olmayan âlim, olur eşek,
Nice kitaplar taşıdı bu yolda inleyerek
Alim hakkı söylemezse, dili pek sarkar
O eski kahraman şimdi gölgeden korkar
Öyle bir kimse gelir ki, kapı kilit dinlemez,
Çok kolay geçer kapıdan,korumalar bilmez,
Büyük emirle gelir, sultan, paşa dinlemez,
Can alır gittiği her yerde, kimseler görmez.
Kalpleri örtülü,kulaklar da sağırdır,
Onları aldatır şeytan, malları vardır.
Sakın dost olma onlara, gözleri dardır,
Bekle sabret onlara da, bir vâde vardır.
Mağaraya sığınan üç kişi, mahsur kaldı,
Her üçünü de kurtulmak endişesi sardı.
Büyük bir kaya gelip, çıkışı kapatmıştı,
Bu üç arkadaşın telaşı, iyice artmıştı.
Anladılar bu kayadan, yardımsız kurtuluş yok,
Süleyman gitmiş, işte mülkü duruyor,
Bu sırrı bilenler, dizlerine vuruyor.
Sürüyü sattı, israfla oğlunu everdi,
Allah için, tek kuruş harcamadan geberdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!