Anladım ki ben sende,
Bir rüzgardım, estim ve geçtim..
Ama unutma sen de ben de,
Bir rüyaydın ve uyandım bitti..
Sana da kısmet olsun,
Bıraktırdığın tüm cümleleri,
Artık yoksun bunu biliyorum..
Ama varsın da sanki..!
Sıcacık nefesini hissediyorum zamansız.
Ve yine zamansız teninin kokusu çarpıyor yüzüme...
Bir zamanlar herkesi karşıma almıştım..
Gururumu sen de yok etmiştim...
BİTTİ..
Sen gittin gideli bir garibim şimdi. Yokluğuna alışmak çok zor.. Mevsimler bir bir gelip geçiyor.
Ama sen yoksun
Geçen her mevsimde..
Arıyorum seni her gezdiğimiz yerde. Bir köşe başında ya da
Eninde sonunda
Yüzleştirecek hayat bizi,
Nasıl olsa bir gün
Karşılaşacağız seninle..
Ve o gün geldiğinde başım dik,
Gözlerinin içine bakacağım..
Öylesine yakındık ki birbirimize,
Fakat benim seni görebilme umudum,
Çoğu zaman senin vicdanına kalırdı.
Dilediğinde gelir, dilediğinde gider, dilediğinde o yokluğunla
Ciğerlerimi paramparça ederdin.
Doymadın gitti beni öldürmelere
Minicik bir çıkışmaya boğazım düğümlenirdi,
Gözlerim dolardı...
Oysa ben seni incitmemek için,
Kelimelerimi inceltirdim sen üzülme diye.
Ama sen benim yüzüme bağıra çağıra konuştun.
Söylediğim bir kelimeyi başıma kakıp durdun.
Unut... Diyorlar..!
Ne de kolay söylüyorlar..
Silince bile izi kalıyor,
Beyaz kağıt'ta..
Kal be Can diye yazılanı,
Nasıl sileyim iki satırda..
Tam unuttuğum dediğim anda,
Birden geldin aklıma...
Yüreğimde acını hisseder oldum.
Uzun zaman geçmişti halbuki,
Düşüncelerimde yok etsem de,
Kalbim unutmamış belli ki seni...
Seni tanıdığım o gün;
Hayatımın en mutlu günüydü benim için.
O zaman duymuştum telefonda o sesini,
Pürüzsüz bir şekilde aklımı başından alan,
Sesin "ALO"demişti bana..
Ve ben o gün hayatımda,
NEDEN..
Neden böyle oldu..!
Neden birbirimize iki
Yabancı olduk artık.
Birbirimizi bu kadar çok severken,
Ne oldu biz bu hale geldik..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!