İbrahim Karay Şiirleri - Şair İbrahim Karay

İbrahim Karay


Sabah vaktinde çarşaf misali durgun.
Genelde gün ortası coşkulu ve hırçın.
Akşam vakti olunca halsiz ve yorgun.
Her zaman berrak ve mavidir Akdeniz.

Devamını Oku
İbrahim Karay


Güzel görür, güzel düşünür, insandır sever.
Sevmek nedir ki? İnsan olmanın ta kendisi.
Sevene düşmanlık yapılmaz insansak eğer.
Sevmek nedir ki? İnsan olmanın ta kendisi.

Devamını Oku
İbrahim Karay


Dağ başında küçük mü küçük bir pınar.
Çevresine, canlılara suyu ile hayat sunar.
İçenler bir daha içer sayende suya kanar.
Dağ başında tahta oluklu küçük bir pınar.

Devamını Oku
İbrahim Karay

Öfkelendim bağırdım yerine Çıkıştım
Ben onları azarladım yerine Çekiştim
Vazgeçtim bıraktım yerine Hıştındım
Denirdi bizim obamızda, köyümüzde

Doğumu yakın hamile kadına Yüklü

Devamını Oku
İbrahim Karay


Yollar vardır; derdi olana derman, çaresizlere çare olan.
Yollar vardır; suya yol olup, toprağa can veren, can katan.
Yollar vardır; kulları hakka, hakikata, Rahman'a ulaştıran.
Elbet vardır; her yolcunun bir yolu, her yolun bir yolcusu.

Devamını Oku
İbrahim Karay

Sende, beni sana çeken bir şeyler var.
Tarif etmekte güçlük çekiyorum.
Bulutları delip geçmene mi hayranım,
Keşmekeşten uzak özgürlüğüne mi,
Tarif etmekte güçlük çekiyorum.

Devamını Oku