İbrahim Kale Şiirleri - Şair İbrahim Kale

Sanmasınlar ki
Hazan mevsimi
İlelebet sürüp gidecek
Elbet bir gün

Sensizlik çöktü mü gecelere
Türküler hasret kokar
Mızrap dokunur
Tel dertlenir...

Savaşa Hayır!
İflah olmaz günlerimiz
Lâl olup da susarsa dillerimiz
Ağıtlar yakılır körpecik bedenlere
Hançeresi yırtılırcasına
Lâl olup da susarsa dillerimiz

Örgütlenir
Dilimdeki tüm muhalif sözcükler
Celladını alt ederek
Kırar esaret zincirini
Dökülür sayfalara
Öykü olur

Sen şair ol
Ben şiir
Mısra mısra
Yüreğine

Yükü ağırdır,
Emek ister, çaba ister, sabır ister.
Mesela...
Bir ömür sürsün ister.
Taşımak için...
İki yürekli insan ister.

karanfil oldum
yaprak yaprak
kanarım

ateşlere düştüm
alev alev

yürüyorum Ankara'nın daracık sokaklarında
ellerimde kar taneleri biriktirerek
yüreğimde bir çığ büyüyor
sanırım özlem olmalı

Meyil etmedim
Dünya malına
Haramilere bırakıp
Öyle gidiyorum

Dert yanmadım

sen şimdi uzaklarda
sevgiye hasret
yavan kalpler de...