İbrahim Kale Şiirleri - Şair İbrahim Kale

Yükü ağırdır,
Emek ister, çaba ister, sabır ister.
Mesela...
Bir ömür sürsün ister.
Taşımak için...
İki yürekli insan ister.

Sanmasınlar ki
Hazan mevsimi
İlelebet sürüp gidecek
Elbet bir gün

karanfil oldum
yaprak yaprak
kanarım

ateşlere düştüm
alev alev

yürüyorum Ankara'nın daracık sokaklarında
ellerimde kar taneleri biriktirerek
yüreğimde bir çığ büyüyor
sanırım özlem olmalı

Meyil etmedim
Dünya malına
Haramilere bırakıp
Öyle gidiyorum

Dert yanmadım

sen şimdi uzaklarda
sevgiye hasret
yavan kalpler de...

Artık!
Dökülmesin
Dizelere gözyaşları
Mısralar kara bağlamasın
Şiirler yas tutmasın

Sensizlik çöktü mü gecelere
Türküler hasret kokar
Mızrap dokunur
Tel dertlenir...

Yıkılsın artık nefret duvarları
A dostlar yıkılsın...

Bütün dillerde barış türküleri

bakmayın siz şairlerin Eylül'e sitem edip durduklarına
sadece sararmış bir yaprağın yere düşmesi değildir ki
onların kalbini incitip sızlatan
doğrusunu söylemek gerekirse dostlarım
ben biraz da kedilerden şüpheleniyorum
yani demem o ki