İbrahim İnce Şiirleri - Şair İbrahim İnce

Bağrımın her yanışı,
İçimin her sızlayışı,
Sensiz olunca günlerin geçişi,
Viraneye döndü, seven gönül.

Âşık olmak mı, tövbeler bir daha.

Her geçen gün daha bir zor,
Taşıyamıyorum artık, çok ağır.
Mıh gibi saplanıyor içime yokluğun,
Nasıl tanıdım seni, eyvahlar olsun.

Karıştı, alabora gündüzle gecelerim.

Kışlar da geliyor, bahar da, yaz da,
Sonbahar oldun hep hayatımda,
Sararttın da döktün duygularımı,
Bahar olupta, bir dalda olsaydık olmaz mı?

Karlar, buzlar içinde geçti yıllarım,

Dibimdesin, içimde,
Ta şuramdasın ama,
Öyle çok, çok uzaktasın ki.

Tutamıyorum ellerini,
Değemiyorum sana.

Gün gelecek bir gün,
Öylesine isteyecek,
Öylesine özleyeceksin ki
Bu sevilmeleri.
Gün gelecek bir gün,
Sıkıldığın o aranmaları,

Şiir hayat,
Şiir yaşam,
Şiir sevmek,
Şiir sevilmek,
Şiir inanmak,
Şiir inanılmak,

Yine sensiz bir yılbaşındayım,
Her tarafım senle dolu sevgilim,
Gül goncası gibi, yumak gibi olsak.
Kollarımda olsan, kollarında olmak özlemim,

Bir hasretlik ki yakıp kor eder,

Gönül bu,
Dinletemezsin söz.
Sevdi mi sever delice,
Söz geçmez.
O kendi bildiğine.
Ne zaman dinler,

Yanmaksa sevmek, yanayımda,
Kavrulayım sonuna kadar.
Görüyorum, işte oradalar,
Koca Yunus, Bektaşi Veli, Ulu Mevlana.

Koma beni sensiz,

Onca yıl yaşadı bu gönül,
Kâh şöyle, kâh böyle.
Kırıldı, üzüldü zaman zaman.
Olmadı, olamadı gönülden vuran.
Seni ilk gördüğüm an,
Dedim ki o, işte tamam.