Ümidini, kaybetmek,
Karalara batmak doludizgin,
Neşe de sefadayken herkes,
Bir bir tükenmek apansız.
Sıkıntılar, acılar her yanım,
Birde sen yoksun ya,
Günüm bitmiyor, sana yazmadan,
Öylesine koydu ki içine seni, yaratan.
Mutlu ve huzurlu olman tek duam,
Güzeller güzeli, biriciğim çingenem.
Can verdin, bitmiş hayatıma,
Hayatımı verdim size,
Çalıştım hep çabaladım.
Bakmadım titrime,ünvanıma,
Pazarda,mahallede ekmek sattım.
Yaşatmak istedim,yaşayamadığımı,
Gel artık, yetsin lütfen.
Kimsin, nicesin, nerelerdesin.
Adını bile bilmiyorum,
Emine mi, Nur mu,
Canan mı, yoksa Leyla mı,
Yoksa sen, Vicdan mısın.
Hayat çok ağır,
Gel lütfen gel,
Destek olalım birbirimize.
Koltuk değneği,
Beyaz baston gibi.
Hayat çok ağır,
Öyle ihtiyacım var ki, sesini duymaya,
Bil ki hiç hakkın yok, bu kadar vefasız olmaya,
Alışkın değilim eller gibi günü birlik yaşamaya,
Ne aldatmak, ne aldatılmak yok kitabımda.
Devri kapanmış belki bu düşüncenin,
Öyle özlüyorum ki seni,
Göğsüm, sıkışıyor,
Kalbim daralıyor,
Yer gök almıyor beni.
Geçsin istemiyorum zaman,
Yaşamayım sensiz.
Bitmeyecek,
Nefesim kesilmeden sana olan sevgim.
Görmeyecek,
Kapanasıya dek senden başkasını gözlerim.
Öyle kızıyorumki bazen,
Aramayacağım, sormayacağım diyorum.
Bir sızı alıyor ki yüreğimi,
Ya tutarsam sözümü.
Bekliyorum günlerce de,
Kaldıramadım, başucum da resmin de,
Yanımdasın, yastığımda, dibimde,
Gündüzüm senli, gecelerimde,
Çekmek, yanmak varmış kaderde.
Leyla yakmamıştır mecnun’u bu kadar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!