Küfrün kibarcası olurmu hiç
senin beni bırakıp gitmende öyleydi işte
kabaca ve küfreder gibi
ama henüz unutmadım son söylediğin sözleri
bir gün her kötü söz'ün sahibini bulduğu gibi
senide bulacak sarf ettiğin aşşağılayıcı sözlerin...
Yine içimde birikmişliklerin hüznü çöktü üzerime,
anladım bu gecede uyku haram gözlerime...
Asıl yalnızlık kalabalıklardan yoksun olmak değil
senden yoksun olmaktı...
Evet belki bende yazabilirdim şiirlerimde
gözlerindeki şehveti,göğüslerinin titremesini
veya vücudunun her bir kıvrımının ateşini
ama ben geceleri üşüyen yüreğimi
ve bir daha hiç tutamıyacağım
ellerini yazmayı tercih ettim
Ben vazgeçtim senden.
bırak her şey sende kalsın
bana bir tek yüreğimi geri ver.
bilirsin aşksız da yaşanıyor ama
yüreksiz asla...
Ve beni yemyeşil gözlerinle değil,
dudakların ve teninle değil,
bir tatlı sözünle sev yeter...
Ne çok şey işittim ne çok söz söyledim terk edilişlere dahil,
fakat hiç bir söz dokunmadı giderken söylediğin ''elveda'' kadar...
En büyük hatam ömrümü istediğin de ömrüne
karşılık beklemeden vermekti
oysa nerden bilebilirdimki senin beni öldürüp te gideceğini,...
Ömür yetmez bir güzeli sevmesine
sen dışını görürsün bakarak simasına
ben içini görür yanarım.
Acaba güzel'de beni sevse
sönermiydi bu yangınım...
Hayret
ne kadar çok canımız yansada aşktan
deliler gibi sevdiğimizi söyleriz bazen
aslında acıya hasret kalmış delileriz biz zaten...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!