İbrahim’i Hayat
İbrahim içimizdeki putları kır!
Sen putları kırdıkça; nemrutlar uyanacak biliyorum.
Sonu ateşe atılmak pahasına da olsa kır.
Ateşe atıldıkça biz,
Gül bahçeleri çoğalacak, biliyorum…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta