İlk mektebimde bir hatıram, rüya gibi gözlerimden süzülüp kalacak.
Şiir gibi anlatılıp silsileli olarak takdim edilecek
Çok vakit alsa bile İnşallah bir gün huzurunuza sunulacak.
Mısraları, sözleri fazlaca sıkıntıları tamir edecek
Karanlıkta kalmış hatıralarımdan azıcık bir yer tutacak
A harfiyle başlayıp Z harfiyle sona erecek
Keşke gülmeyi öğrenseydim, dünya gülerdi
Ağlamayı öğrenince gülmeye yer mi kaldı
Ağlatabilmek için gözlerimi yaşartırdılar hep
Keşke yüzümü azcık güldürebilseydilerdi
Zalim yürekli bir cellâda mahkûmlu halk
Ateşli gözleriyle öldürecek kadar gaddar
Zannettiğim kadar kasten vurmaz her sefer
Hâlbuki kana susamış cellâda düşen şeref
Ah acizliğime, kurtaracak gücümde sakat
Gül bahçesi, güllere sordu.
Bu gün güllerden,
Hangisi gönüllü oldu.
Eller kaldırılınca,
İzdiham göründü.
Sıraya dizilince bir tane buldu.
Aynaya bakmadan suratımızı düzeltemiyoruz.
Asıl kırık aynalara bakınca suratımızın aslı çıkıyor.
İşimizi ayıplamadan kendimizi kurtaramıyoruz.
Asıl ayıplanacak olan kendimiz; bunu bilmiyoruz.
Bir kayıpta, nazarlarım ağlar oldu.
Nazarlardan bir nazar hep hazin buldum.
Bu bakışta her şey bomboş gözüktü.
Ölen kişi, düşünür müptelasına sebep oldum.
Kenara sendeleyip duygularım, okunur oldu.
Yumuşak yüzlülere bakınca,
Huzur doğuyor.
Yüzlerinde ki tebessüm,
Müjde veriyor.
Hayatları akıp gidince,
16.06.2009
Ey evlat, demedim mi?
Yavaşça git, arkandan toz çıkarma,
Sürat iyi değil, çok yürek yakma,
Dün gece bir hadise gördüm,
İçim yasla doldu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!