Demet demet karanfil, artık yollamasan da
Bir kelamı çok görüp, beni aramasan da
Seni gönlümden silsem, aklımdan çıkarsam da
Aşkın bana ızdırap, adını anmasam da
Neredesin bilemem, ey vefasız sevgili
Meltem rüzgarıydın, estin üstüme
Ilık ılık geldin , değdin tenime
Damla damla aktın, benim gönlüme
Bahtiyarım artık, kalan ömrümde
Sinemi açarım, gel de lutfeyle
Başına bağlamış,allı yemeni
Derleyip, toplamış gülü çemeni
Görünce mest oldum güzel çehreni
Yanakta gamzeler, cezbetti beni
Allah'ım yazmışsa seni alnıma
Memleketin dağı ovası oldum
Buram buram kokan havası oldum
Garip duran kuşun yuvası oldum
Ben kendimden geçtim başkası oldum
Gül bağım kurudu döndüm gazele
Ne saray isterim, ne sırça köşkü
İstemem eğlence, saz ile meşki
Gönlümde sen yoksan neyleyim aşkı
Ben sana meftunum sana sevdalı
Sol yanım sızlıyor, aşktanmış meğer
Karanlık gecede parlayan yıldız
Bana da yol göster sensin kılavuz
Çığlığım duyulmaz buralar ıssız
Bir dost arıyorum yalnızım yalnız
Belki Yusuf gibi zindan içinde
Ufuk ta Kızılca kıyamet kopuyor, güneş batarken
Rıhtıma bir gemi yanaştı gördüm,demir atarken
Yolcular arasından çıkıp gelen bir kadın geçti yanımdan
Beyaz elbisesiyle masumiyeti çağrıştıran
Dalgalı saçlarını denizle yarıştıran
Bir kadın geçti yanımdan...
Ömrümde ne bahar, ne de yaz kaldı
Ne bir neşe huzur, ne de haz kaldı
Gözlerimde keder, içimde acı
Teselli verecek, bir yar mı kaldı
Hatıralar beni esir almışken
Derviş idim diyar diyar gezerdim
Rüzgar idim serin serin eserdim
Kâh bulutlar gibi gökte yüzerdim
Bazen yağmur olup yere düşerdim
Çalınmaz sazımı, elimde tuttum
Terk ettiğin yerde seni bekledim
Pişman olur belki dönersin diye
Senden başkasını İnan sevmedim
Bir gün gelir beni seversin diye
Dön artık sevgilim yaşamak çok zor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!