İbrahim Hacıbektaşoğlu Şiirleri - Şair İ ...

gözlerin ağıt yüklü / bulutlar gibi dolu
gizine erilmeyen /doğaüstü olaysın

duvarları yankısız / soluksuz bir hıçkırık
düşlerin evreninde / masalsı bir saraysın

böyledir bulutsu günleri
bu dünyanın
kirlenmiştir tüm evren
çamur sıçrar yüreğine
yanakların kızarır da
düğümlüdür sözcükler

izinde bir gölgenin/karanlığında suyun
közünde bir ateşin/dağladım sensizliği

dizinde bir annenin/masalında uykunun
gizinde bir mermerin/sakladım sensizliği

bir sabah uyandım ki
yaşım elliyi aşmış
koştum yazlar ardına
ılık yağmurlar dinmiş

çiçekler bal verirken

alnımdan yıllar geçer
-gelin olma dağlara-

rüyamdan kuşlar uçar
-hep şölenli gözlerin-

uzaklarda
yamaçların birinde
yapayalnız yaşayan
ıslak bir karayemiş altından
bakmaktır aşağılara
karadeniz

uçurumlarda uyuyan çocuk
kolların kanat olsun
korkularıma

her gece
çoban ateşlerine yatıryorum gözlerimi
önce asım bezirci'nin gözleri gülüyor bana
çatırdayan közler arasından
biz tarihiz diyor avurtları
kubilay'ın kan fışkıran bedeninden mayamız

elleri beyaz çocuk
kirli mendilin uyusun cebinde
kaç neron ateşe doladı yüreğini çağlarca
bilir misin
bunca cehennemleri söndürdü yüreğin
bana bir dondurma verir misin

cehennemler kadar uğultuluydu
ellerinin alazı
boynuma dolanan renkler
senin gözlerinden akardı
ölgün bir akşamın sesiydi
alnında yılların ürpertisi