Çağırıyor beni hep kendine toprak
Haydi koş diyor dallarda baykuş
Toprakta perişan tohum ve yaprak
Valıktan yokluğa ezeli akış.
Bilinmez mekanın korkunç büyüsü
Selam dostum,yolun hep açık olsun
Unutma bizleri gönlün neş'eyle dolsun
Nazar eden,seni üzen canlar hep solsun
Ayrılık değil bu, öyle sanma AŞKOLSUN!
Bir yağmur çiseleyecek hafiften
O bembeyaz tenine,üşüyeceksin.
Ayrıldığımız o lanetli sokakta
Karanlıklar içinde
Beni düşüneceksin...
Ötelerde bir sessizlik
Ölüm müdür neyin nesi?
Algılıyor bilmiyorum
Varoluşun son nefesi.
Varlık mıdır öz'den önce?
Beynimin uğuldayan arterlerinde
Kazan kaldırmış yeniçeriler
Bir kadını recmediyor.
İnsafsız düşüncelerim
Sınırsız bilinmezlare kilitli.
Fırtınalar boranlarla sözleşmiş
Ölüm sessizliğine büründü zaman
Dökülüyor karlar çıplak bedenlerimize
Gündüzler hayallerimiz kadar derbeder
Geceler ömrümüzün çekilmez yükü
Boşlukta uçuşuyor terkedilmiş türküler...
Sevdiğim,
Sana ''canım''demek geliyor içimden
Ama diyemiyorum.
Çünkü canımdan ötelerde
Biryerdesin sen...
İllegal sokaklarda büyüdün sen Kadırgalı
Herşey sendin buralarda,
Kanun sen…
Nedensiz kahkahan çınlatırdı sokakları.
Dizginsiz libidoların Afrodit’iydin,
Yitik erkek dünyalarının mit’iydin sen.
Kara bir bulut oturmuşsa yüzüme,
Firar etmiş anılar yolumu kesiyorsa,
Mahzun gözlerim takılıysa boşluğa,
Ellerim titriyorsa,
Ben,eski ben değilsem eğer,
Ve cigaram peşpeşe tükeniyorsa,
Yanyanayız
Ellerimiz kenetli
Ürkek iki ceylan gibi
Utangaç ve tedirgin.
Kabarıyor sularımız
Uzun hasretlerden bezgin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!