Doğdu
Bir şeyler yazıyor
Ölecek
Avare geçiyor kısa yıllarım,
Hayat parabolik rota çizdirmiyor.
Uçmak istiyordu gece rengi kanatlarım,
Kırıldı uzun kollarım ve bacaklarım.
Belki çıksaydım bulutların üstüne,
Deniz masmavi,
Göklerle paylaşıyor rengini.
Ağaçlar sıralanmış, suyu izliyor.
Çimenler ton veriyor manzarama.
Durak: Çekmece,
İlerliyor Marmaray.
Sessizlik hakim bugünlerde.
Ruhum esiyor yüzüme doğru.
Gökten bedenime bahşedilen rüzgar,
Sert esiyor içimde, acıtıyor bedenimi.
Göz yaşlarımda dalgalar var,
Bir okyanusun ortasında,
Mavi rengi sever en çok insan.
Deniz ile gök anlaşıyor ise,
Soğuyabilir elbet bir gün maviden,
Mavimsi bir orkide solmuş ise.
Akılda yalnız adı kalır ölenlerin,
Hani yüreğin hafızası vardı,
Gülünç,
Hiç ölmeyecek gibi yerleşenlerin,
Gülüşü acınası onlanların,
Hiçbir çocuk oynamıyor,
Yüreğimdeki parkta.
Neşem eğlenmiyor,
Kan damlayan bir kaydırakta.
Deniz yıldızı atıyor göğsümün solunda.
Cumanın öğle vakitleri,
Dünyanın en ucra köşesinde bilinmeyen bir çiçek,
Balta girmemiş yağmur ormanlarında bir taş,
Bir dağ evinin bahçesindeki duvarın dibi,
Uzaydaki en uzak yıldızın tozu,
İnilmemiş okyanuslardaki bir yosun,
Sevmeyi tatmamış insanların kalbinin içi,
Yıldızsız bir gecede,
Etraf zifiri karanlık iken,
Canlılar yarı ölüyken,
Sokak lambası bana güneş olurken,
Geçtiğim yollar ardımdan bakarken,
Gölgem Sarhoş şekilde sallanırken,
Dik bir dağa tırmanacağım,
Epey zor buraya çıkmak.
Dikkat etmezsem eğer geceye,
Yere düşürür bastığım taşı kırmak.
Düşmeden çıktığım dağın tepesinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!