İbrahim Ethem Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Bir gece İbrahim Ethem hanımı ile
Köşklerinde yatak odasında yatıyor,
Birbirleri ile şakalaşıyordu.
İbrahim Ethem:'Cennette de böyle şakalaşacağız' dedi.
O esnada köşkün tavanından gürültü geldi.
Orada kim var, ne oluyor diye seslendi.
'Bir şey yok telaşlanma deve güdüyoruz' denildi.
İbrahim Ethem 'tavanda deve güdülürmü' dedi.
Bunun üzerine:
'Tavanda deve olmaz da, yatakta cennet bulunurmu'
Diye cevap geldi.
Bu sözden İbrahim Ethem müteessir oldu,
Köşkünü, ailesini bırakıp,
Çoban elbiseleri giyip, yola koyuldu.
Mevla'ya şöyle münacatta bulundu:
'İlahi! Asi kulun günahlarını itiraf ederek
Sana geldi, dua etti.'
'Sana olan sevgim yolunda,
Beni parça parça kessende
Yine kalbim başkasını özlemez,
Senin uğruna ailemi çocuğumu terk ettim,
Seni ahrette görebilmek için yetim bıraktım' dedi.
Birgün baktı iki melek elinde
Kağıt kalem yazıyor,
Sordu baktı melekler ne yapıyor?
'Allah dostlarının ismini yazıyorum' dedi melek,
İbrahim Ethem 'benide yazdınızmı' dedi
Kendisine 'hayır' denildi.
Evliya değildi ama Allah dostlarını seviyordu,
Melek bir müddet durdu, sordu.
Sonra:
'Müjde yâ İbrahim' fermanı ilahi geldi,
Defterin başına isminin yazıldığı söylendi.