İbrahim Ethem Bingül' e

Dili sanki şeker şerbet
O dillerin efendisi
Gönlü her şeye bedel bir servet
O gönüllerin efendisi

Gönüller bir sözüyle huzur buluyor
Sıcacık bakışıyla bir mum oluyor
Her gün tatlı sohbetiyle bizi doyuruyor
O tatlı sohbetlerin efendisi

Yaralı gönülleri o tamir eder
Gönlüm daima hep ona gider
Bir çift sözüyle silinir keder
O lokman hekimlerin efendisi

Bir selam verin mutlaka ona
Sevgisinin pınarından için kana kana
O mutlaka güller sunuyor sana
O deste deste güllerin efendisi

Acılar çeker belki kimseye demez
Onun sevdiği gibi kimse sevemez
Söylediği sözleri değme aşık diyemez
O sevmenin, sevilmenin efendisi

‘’Kim o? ’’ demeyin sakın siz de tanıyorsunuz
Her gün biriniz ondan feyz alıyorsunuz
Siz onu yalnızca iyi bir insan sanıyorsunuz
O dünyada yaşayan meleklerin efendisi...