İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

YARDAN AYRI

Gam yüküdür ilk durağım,
Bülbül benim dert ortağım,
Soldu gülüm viran bağım;
Yardan ayrı, yardan ayrı.

YANARDAĞIM BEN

Eğilmedim,hiç eğmeğe uğraşma;
Kuduz..... gibi gelip dalaşma,
Zirveme bak eteğimde dolaşma,
Uyur görünen bir yanardağım ben.

Gel vefasız artık zaman yaklaştı
Son defa yüzüne bakıp gideyim.
Azrail yokladı son kez dolaştı
Gel ki gemileri yakıp gideyim.

Eminim ki sende çok istiyorsun

GEREK

Rabbim merhamet et bize
Ne şan şöhret para gerek
Ne mal ne mülk ne para pul
Ne dünyanın zevki gerek

Matemime ağıt yaktı gecenin karanlığı,
Hep bu yüzden feryatlarım zara düşer gecede.
Şiirin ıssız çığlığı hecenin viranlığı;
Kalemimde mısralarım nara düşer gecede.

İbrahim Etem EKİNCİ.

DÜNYA.

Hep derler ki kalmamışsın Sultan Süleyman’a dünya,
Ben derim ki çıkar mısın kör geceden tan a dünya.
Hem Ebede hem ezele hükmedenin eserisin;
Kimi konar kimi göçer benziyorsun han a dünya.

DARA DÜŞMÜŞÜM.
Zaten yaralıyım,yaram çok derin,
Vurma zalim avcı,dâra düşmüşüm,
Yasını çekerim,gonca güllerin,
Bülbül gibi ah-u zâra düşmüşüm.

HÂL BÖYLE USTA


Sorma ahvalimi kâr etmiyor em
Sanki yaşadığım ayrı bir âlem
Bu hal beyanıma zorlanır kalem

Yaş elliyi geçti heyhat,hâzana döndü ömür,
Bir gözün toprağa bakar,diğeri der keyif sür.
Bu gam keder dünyasında yaşanılan ne varsa;
Tövbe et,günahı bırak,tertemiz eller götür.

Her türlü nimeti sana bahşetmiş Mevlam niye,

VAR BENİM

Sabrımı zorlama bende insanım
Bende kulum birde nefsim var benim
Bazen yenilirim bazen yenerim
Lain gibi zorlu hasmım var benim.