İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Selam olsun sana ALLAHÜEKBER,
Açtı mı mukaddes kar çiçekleri.
Doksan bin Şehit var sinende makber;
Onlar Hakkın birer nur çiçekleri.

Sardın sarmaladın beyaz döşüne,

Boğuyor bu dünya nefessiz kaldım,
Çekilmez hayattan sıkıldım artık.
Ne hazanı sevdim ne keyif aldım;
Gelmeyen vuslattan sıkıldım artık.

Mutluluk rolüne alışamadım,

İmanımız yoldaş bize dosttur Elhamdülillah,
Sen nefsini hesaba çek kendini de yokla gel.
Varlığımız bir hırkayla posttur Elhamdülillah;
Varlığın ne cürmün nedir tart mizanda pakla gel.

Bu ocakta haram lokma pişmedi pişmeyecek,

Sitem yazıyorsun diyorlar bana,
Ben değil inanın kalem yazıyor.
Kerhen bile olsa değse bir cana;
Beni yaralıyor beni üzüyor.

Biliyor zalimin zulmettiğini,

Erzurum da toplandı yüz yirmi bin kahraman
Daha yeni bitmişti seferi Yemen Balkan.
Üst baş yırtık perişan yorgunluk daha yaman;
Düşünür mü Mehmet’im düşman Sarıkamış ta.

Yirmi iki aralık günü yollar tutuldu,

SEN
Prangaya vurduğum gönül duygularımı,
Nasıl söktün yerinden nasıl azat ettin sen.
Belki de bilmiyordun sessiz kaygılarımı;
İpliğimi pazarda haraç mezat ettin sen.

Ben bu çileli yolun bir garip dervişiyim,
Bülbülün serenat ı gülü özleyişiyim.
Ne şairim ne edip bir garip kalem ehli;
Yüreğimdeki derdin ozanca deyişiyim.

Lal dilimdeki feryat yüreğimdeki sızı,
Sukuta erdi sanma şahit Çobanyıldızı.
Dertleşiriz onunla sabah olana kadar;
Bazen ağlar benimle titretiriz tüm arzı.

İbrahim Etem EKİNCİ

Allah bilir bilmem ya sanki son çağ son asır,
Edep haya kalmamış arsız yüz tutmuş nasır.
Töre anane kalktı özenti olduk tümden;
Ahlak adına kalan kırıntı üç,beş küsur.

Bu bitmeyen sevdan pişirdi beni,
Yanıyorum görmüyorsun sevdiğim.
Hazan da titretip üşüttü beni;
Donuyorum görmüyorsun sevdiğim.

Vefasızlık zordur sevda çekene,