İbrahim Erol Şiirleri - Şair İbrahim Erol

Hani sen, 1 Mayıs bayramı için taksimdeyken Ve elinde kızıl bayrak Senin için, komünist bayramına gitti Toplu deşarj seansında dediler Biliyor musun Hani sen günlerin bugün getirdiği baskı,zulüm ve kandır derken Elinde pankart Hava güzel, içini boşaltıyor dediler, teröristler sahnede Ve başsavcı kapatma kararı ‘benim dudaklarımın arasında değil ‘dedi Anayasa değişiklik çalışmaları sürdü Müdür payladı memuru,makam aracı usulca girdi piknik alanına Sen Taksim’deyken Kendi havasındaydı herkes Parklar cıvıl cıvıldı,ilk uyanışlarda delikanlılar Kedi, yeni doğan yavrularını taşıdı kilere Sen Taksim’deyken Zehir zemberek sözcükler dizildi monitöre Yağlı, kara bir gafil kustu kinini Yılların birikmiş öfkesiyle haykırırken sen Kendi havasındaydı herkes Salyangoz bıraktı izini,martı havada kaptı vapurdan atılan ekmeği Sen Taksim’deyken Dünya uzay boşluğunda yuvarlandı yine Ve sırtlana boğdurdular aslanı Kara,kıllı örümcek ördü ağını Ben yanmasam, sen yanmasan, biz yanmasak,nasıl çıkar karanlıklar aydınlığaaaaaa Diyorken sen Karanlık sürdü Kriptosu çözülemedi halkın Sen Taksim’deyken İbrahim Erol

Hele bir yol, Pir Sultan’ı analım dedik Sivas meydanında, dönelim dedik Aşkın ateşiyle, yanalım dedik Kahpe ateşlerde yakıldık halkım… Nasıl Müslümansın, Nesin dediler Devrilsin boyun, sesin dediler Sazını sözünü, kesin dediler Ateşe dumana, karıştık halkım Salyalı ağızlarda, Allahu-ekber Size yakın diye, sanki Allah der Pirleri yakmak için, olmuş seferber Yobazlar elinde, vurulduk halkım… Kanlı gülüm, söz düşseydi dilime Mızrabımı, verseydiler elime Bağlamamla, vursa idim zalime Cem olduk, toprağa verildik halkım… Kadın yandık,erkek yandık,kız yandık.. Baba yandık,oğul yandık,can yandık.. Dede yandık,torun yandık,kan yandık.. Saz yandık,göz yandık,söz yandık.. Unutma ey halkım... yaktılar bizi… İbrahim Erol 3 Temmuz 2011

Sırtüstü karlara bırakıyorum bedenimi Görüş sahamda yalnız gökyüzü Hani şu asla birbirine benzemeyen kar tanelerinden ötürü görünmeyen Arka fonda sessizliğin kahreden sesi Bu ne çıldırtan denge Yaprak döker bir yanım Bir yanım bahar bahçe… Görmek için kapatıyorum gözlerimi Şimdi görmenin yolu bu Altımda kar Üstümde kar Bedenimi alevden fena yakar Acıdan beslenmek gerek Ve lakin bendeniz bahtiyar Zamanı da mekanı da unutmak istiyorum Derin bir uykuda Uyanınca her şey pirüpak olsun Kar pesimistliğime çare, cilalıyor gözlerimi Yuvalarından çıkarmak onları Sonra temizleyip takmak tekrar yerine Sanırım en iyisi bu Nasıl da özlemişim sükuneti, huzuru Ne jandarma Ne polis, Ne hökümet Ne de maliyeci korkusu Hepsi, ama hepsi bu Bir yanım mavi yosun dalgalanır sularda Öte yanım solo vaziyette raks eden kar Şairliğim nüksetti yine, şair müsvetteliğim, affola. İbrahim Erol 14 Aralık 2010

Mevsim kıştı Yüreğim kar Aklımda bebesini harpte değil Darpta yitiren kızım var Sen onun gibi Yüksek tahsil sıralarından geçmemiş polisi koyarsan karşısına Elbette erişeceksin o hazin sona Sonra dönüp de şaşıracaksın Başına çarparak önüne düşen çift sarılı yumurtalara Ben de sana şaşıracağım tabi Nasıl olur da anlamazlar bu doğanın en temel yasasını diye Bil ki Her etki doğurur kendi tepkisini Zıddıyla beraber yaşar her şey Sen unuttun belli ki Hani coplamıştın Yıldız’da ya Unutamamışlar tadını çocuklar İşte o copun rövanşıydı yumurta Şimdi sen o yumurtadan lekelenen ceketini götür bir kuru temizlemeciye Ve masum bir demokratik tepki olarak çek sineye o kadar Adın Egemen’di senin değilmi? Belli belli egemensin sen Ne ironiktir ki soyadın da Bağış O vakit ne duruyorsun mirim bağışla Hepsi hepsi o kadar… Copa karşı soft eylemdir Yumurta İbrahim Erol gazete54.com

Karanlığında memleketimin Aydınlıklar gizlidir. Tüketme umudunu. Karartma sol memenin altındaki Kırmızı cevahiri. Sol memenin altındaki kırmızııııı…. Tam da budur varoluş Zıtlar birlikte yaşar. Gelmek içinde taşır gitmeyi. Doğanın diyalektiği bu, Gelen gitmiştir hep, Gelen gideceeeeeek… Şimdi fare kovalayan kediyi İzleyen çocuk Kediyi bertaraf edeceeeeek… İbrahim Erol

Ben memleket semalarında kartaldım,
Minicik ellerin avuçlarımda,
Hürriyet kadar güzel ve erişilmezdin,
Ama sen ihaneti seçtin.

Bu gece yavrum, bu gece,

Şahin döndü serçeye

Kuşlar ihanet etti

Bülbül ötmez güllere

Mademki bir perçem candım, ve hoyratça emdim memeni
Sınırsız gecelerde esirgemedin şefkatini uykusuz
Niye doğurdun be anam şefkatini

Mademki üşüyecektin üşütmemek pahasına karanlık gecelerde
Bayram gecesi gün doğumuna değin kete pişirecektin yorgun gözlerle