İbrahim Düğer Şiirleri - Şair İbrahim Düğer

Koçaş Dağı yer vermedin hancıya,
Hakka yaramadık işin var senin,
At kayası geçit vermez yolcuya,
Dumanın boranın kışın var senin.

Eteğinde babasının yurdundan,

Aşık Paşam yüzümüzü güldürdün,
Türk dilini sen cihana bildirdin,,
Arapca farscayı rafa kaldırdın
Tarih deki yerin dolmaz Üstadım.

Türkman’i hocadan dersini aldın,

Horasan’dan gelme benimde ırkım,
Türkmendir soyumuz özme öz Türküm,
Çalıp söylemektir benim tek farkım,
Aslımı sorarsan Abdal oğluyum.

Yağmurluya yerleşmişler soyumuz,

Beyaz kalpak gibi karlıdır başın,
Şahin yuva yapar yüksektir taşın,
At kayası geçit vermezdi kışın,
Deli boran gibi es Koçaş Dağı.

Bozlak ustasından feyiz alıyor,

Bin yıl beraberiz kökümüz çınar,
Et tırnak olmuşuz kim ayrı sanar,
Fitnenin sözüne ahmaklar kanar,
Bu vatan aşkına yangımız birdir.

Ezanımız cami ile cemimiz,

Düşman geldi kapımıza dayandı,
Türk milleti bir öfkeyle uyandı,
Çanakkale kızıl kana boyandı,
Bu kapı hiç top tüfekle açılmaz,
Hiç uğraşma Çanakkale geçilmez.

Allah’ımın bir hikmeti
Verdi bize bu nimeti
Elçisi o Muhammedi
Çok özledim Peygamberi

Tevrat, İncil olmuş talan

Ne gelinden ne evlattan,
Ne kızımdan ne damattan,
Maldan mülkten ve servetten,
Dad almadım bu dünyadan.

Bel büküldü sızlar dizim,

Nerede yaylalar yok oldu oba,
Toplandı sedirler yıkıldı oda,
Beton arma yapı olunca moda,
Evlerde kilim halı değişti.

Saçkı ile tezek yandığı zaman,

Gırtıllar’da doğdun gönül bağında,
İzin var Kaman’da Çiçekdağı'nda,
Kırşehir'de kaldın gençlik çağında,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Bilirim o köyü alt yanı dere,