Herkes, kendine yalnızdı
Ben, yalnızdım kendime
Düşünüp kendi kendime
Yalnızdım kendime
Seni sensiz de yaşarım merak etme
Senin yokluğunda
''Sen'' Gözyaşlarını
Döktüğüm gibi/Senin yokluğunda/Sen ile yok olduğum gibi
Sen varsan ben yok isem
Sen varlığında ben yokum
Sen gidip sen varlığına
Ben yokluğunda kendini bulursun
En çok da sessizliğimde yakınır gözlerin
Susmak en çok sana susmak
Ben kendi sessizliğimde/sen kendi sessizliğinde başkasına gülerken
Ben, kendi sensizliğime ağladım
Gözleri, selam mühründeydi. Mührü gözlerine basmıştı, yüreğime nakış nakış işlemiştim gözlerini. Ne güzel bakıyordu, bakmasıyla beni kendimden alıyordu.Ne güzel konuşuyordu konuşmasıyla beni lâl bırakıyordu.Ne güzel susuyordu, sustukça gözleri konuşuyordu. Gözleri, selamdı bana, giderken de gözlerime mührü basıp selam yolladı bana. Ne güzel gidişti o, bir daha gelmedi.
''Ben fazla konuşmam, gözlerin çok konuşuyor.
Neden başka gözlerin
Şimdi neden kör gözlerim
Sadece bir dileğim vardı
Gözlerinde ölmek istedim
Bir söze yetmedin
Oysa ne büyüktün
Var gibiydin ama
Yâr gibi değildin
Bugün
Yine
Yine
Sen geçtin/olur da uğrarsan bana da geç/kendini unutma yanında
Sana kendimden bahsettim
Baktım ki sen başkasını yüreğinde hapsettin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!