Sanki!
ıslık çalıyordu,
öfkeliydi dışarıda rüzgar
gecenin bir yarısında,
uyandım, yanımda değildin.
başımı,
Son günüydü haziranın
Yıl dönümü aşkımızın
Ecel aldı seni benden
Sendin benim ilk gözağrım
Sol yanımda dinmez sancım
Seni andım,dün gece,
Mey dolu kadehlerde.
Yokluğun kabus gibi,
Sensiz geçen,her sene.
Çabuk soldu aşkımız,
Karanlığa gömülmüş,bir ceset,
Sahipsiz,ecelin pençesinde.
Canı gitmiş,bir ruh beden kalmış,
Ölümün soğukluğu,ensesinde.
Bir garipmiş yalnızlık,ölünce,
Garip garip ağlamam
Yar dan ayrı galışım dan
Değ men dostlar yarama
Merhem olsa sara mam
El çek tabip yaram dan
Geçmez derdim naçarsan
Sen,ilk aşkımdın,yüreğimdeki fırtınam,
Unutamadığım,erkeğimdin benim.
Küçüğüm,gonca gülüm derdin bana,
Nerdesin,canımın yongası,şimdi nerdesin.
Kalbimde fırtınalar kopuyor,yoksun diye,
Yavaş yavaş,salına salına gelir,
Ağaçları,dağları,ovaları,denizleri,
Tatlı tatlı,okşayarak gelir.
Fırtına.
Birden kudurur,hırçınlaşır,
Senin mutluluğunsa,
Benim mutsuzluğum.
Boşver beni düşünme,
Kırılsada,gururum.
Ben,seni herkeslerden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!