İBRAHİM DEMİRBAŞ HAYATI
Kirlenen Ruhlara...
Yazıyorum
Öyle çok enikonu düşünmeden
Ne varsa geçen içimden
Öyle yazıyorum!
Gidecek bir adres de yok elimde
Karışıyor zehir beynime!
Orada öylece duruyor ama
Anlatılmıyor,
Yaşanılıyor o iki bilinmeyenli cümle!
Çok çözüm,
Ama aslında yok çözüm!
Kendime soruyorum
Diyor ki kendim bana:
Yazma, yazma, yazma!
Karışıyor o leke suya
Ve ben çıkamıyorum kıyıya!
Yazıyorum, yazıyorum, yazıyorum
Ben hayata kendimi kazıyorum
Ama işte,
İntihar kokuyor yazdığım herşey! ..
(İstanbul - 2006)
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!