Hak hukuk demedin kendin bilmedin…
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Geceye koştun da güne gelmedin…
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Üstünü örterse toprak daha ne,
Her zulmüne buldun güzel bahane...
Aldatmak işindi yaptın şahane,
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Güçlüyü alkışlar korkaktı elin,
Kalmaz diken doldu bahçende gülün…
Her tarafa döndü kemiksiz dilin,
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Nemrut'a da rahmet okuttun arsız,
Vicdanın varsa da Hakka duyarsız…
Kelamın hoşsa da dilin ayarsız,
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Nemrut oldun odun taşıdın durdun,
Sahipsiz kim varsa başına vurdun…
Ne fark eder nere olsa da yurdun,
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Boyarsın gökleri kendi rengine,
Çarpar kırılırsın bir gün dengine…
Mert olan mert ile çıkar cengine,
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Tövbe et Allah’tan ümit kesilmez,
İçini Allah’tan başkası bilmez…
Umarım o yüzün dünyada gülmez,
İbrahim değilsin İbrahim değil!
Kayıt Tarihi : 24.9.2014 10:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!