Unutmuşum senin bir ağaç olduğunu
Yapraklarını rüzgarlarda savrulduğunu
Anlatmışımdır arada hayatımı uzun uzun
Karda kayışım ve yolda yürüyüşüm
Bilmiyorum hangi duygularla geldim yanına
Sadece bir sabah güneşini hatırlıyorum
Ne eksik bilmiyorum ki
Çocukken miskette oynadım
Kavgada ettim
Topumda vardı
Tahtalarla yaptığım bilyelimde
Bisikletim de vardı
Ben sana demedim mi?
Sahile gitme diye
Kıskanmış
Senin o mavi gözlerini
Yine gelmiş yanıma
Sanki kızacakmışım gibi
Garip bir yanlızlık benimkisi
Ne altı var ne üstü
Sağı da yok solu da
Ne ortadayım
Ne kenarda
Tam olmam gereken yerdeyim
Bak ellerim buz tuttu
Ayaklarım da üşüyor
Kış mı geldi ne
Sanma senin yokluğuna üzülüyorum
Kış geldi ya
Yaza üzülüyorum
Bi o eski haline dönsen beni ağlatan
Gözyaşlarım süzülse yanaklarımdan
Birleşse ellerimiz ay ışığında
Gözlerinin rengi yine yeşil olsa
ben gözyaşlarını elimle silsem
keşke yine yanımda sen olsan
Bir kış gecesiydi hatırlıyorum
Hani ilk kar tanesi düşmüştü ya yere
Bir korkuyla
Oda benim gibiydi yalnızlıktan korkuyordu
Ama bir sıcaklık hissettim odada
Bütün korkularım gitti o anda
Dedim ya ben yokum,
Bu günden sonra
Belki gelmem de daha
Gelsem de aynı olur mu
Sahne ışık bulunur mu
Kapattım işıkları
Nedir bu kalabalık
Neden herkes burada
Neden suratım ayna da
Bana bakmakta
Şu kim
Sen kimsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!