Her yerinde sen varsın bütün şehrin
Afişlerde kızgın gözlerin asılı
Tüm kaldırım taşlarında ayak izlerin
Sokak lambalarında,otobüs duraklarında
tren istasyonlarında sen varsın
Artık gitmek zamanı
Kokusu sana emanet güllerimin
Kuşlarımın şarkılarını dinle
yağmurlarımda ıslan benim yerime
ve gülümse her baktığında güneşe
Çünkü bir Güneşle döneceğim evime
Gelişin yalnızlığım
ama sen değil
Öyle ki zamansız
Güpegündüz ve kızıl
Ben giderken gülümsemen
Gitmedim senden
Benden habersiz
Gece yarıları aklım gidince belki
Çok canım yansada
İçime içime aksada yaşlarım
Sen, konuşamadıklarımsın
En uzun suskunluğum
Ezberlenmiş kelimelerin anlatamadığı
Ellerimin dokunamadığı, yalnızlığımsın
Sen, olmayan sabahımsın
Kapı girişinde gülüşün kalmıştır
Koltuk örtüsünde gözyaşın
Damaklarımda son pişirdiğin yemeğin tadı
Ben zaten özlemiştim ağlamayı
Topuklarından düşen çamurları ararım ayakkabılıkta
Bu gece,bir gece gelme rüyalarıma
Uzaksın, tuzaksın sen bana
Bu güzellikte fazla
Gözlerin final sorusu gibi aklımda
Ellerin bölüm dersim
Son bir kez gül gözlerinle
Hafiften aralayarak ağzını
Dişlerinin parıltısı gözlerimi alsın
Dudaklarının doyamadığım tadı
Aklımda kalsın
Seni son kez
Yarım kalmış bir gülümsemeyle uğurlamak seni
bütün yarım kalmışlıkların en adisiydi.
Yarım bir veda, yarım bir buse, yarım bir ayrılıktı işte...
Keşke demekle bitiyordu yine her şey,
keşke her şey otobüs camında bıraktığın bir gülümseme kadar samimi,
bir veda kadar gerçek
Hani yalnızsındır
karanlıktır geceler
sevmek istersin hani
masum, çocukça,erkekçe
hani güvenmek istersin birine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!