İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

sürüler gelir,
başlarında,
eli deynekli
omzu kepenekli
yorgun ıslıklı çobanlar,
çamur deryası yolları

“-ben eletivereyin” diye giderilir
asker mektuplarının kimsesizliği
alınan “nektip”leri komşulara iletilir
her gelen için mektup yeniden okunuverir
analarca, mektubu okuyan tamamlasa da
kelimeler

duralakdan bizim gız geri döndü
ha bire Özlemden bahsediyo
Özlem hep beni gonuşmuş,
“-abin çok efendi” deniş
“-çok terbiyeli” demiş,
“-okuyor mu” deye sormuş

bir sana anlattım geceler boyu
köydekileri
yollar boyu çocukluğumu
özlemlerimi

baharda çiğdemi, kuzuları, oğlakları

üç

“-Allah kaç” dendiğinde
işaret parmağımı gösterirdim
ama sayılardan bir tek üç ü bilirdim

Düş

“-evel evelden nerdeyse her gece
bi ses böler uykumu,
yakar içimi..neyeyse
“Aşaduduu, Aşaduduuu”

Abamın Düğünü
Ismail gözyaşları içinde
'yıllardır cebimde..'
diye uzatınca
'bende de var öyle bi kıyat' dedim
'-meh' (al, buyur)

domur-domur terler
çiftçinin şakağı,
süzülür,
süzülür
boynundan aşağı
ıslak, toprak testiden,

emme öyle deği..
adam “-bu çocuk böyle çalışırısa
ilerde çok fabrıka sahabı olur
buna ğızımı vermeyen de
aylak aylak gezen
elinden hiş bi iş gelmeyen

bekle Allah bekle
Feyzi Abi görünürlerde yok
derken eyi keyimli, kravatlı,
memur bi adam geldi
ne bileyin nerden bi yerden
gelcek otopusu bekleycekmiş