İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

sürüler gelir,
başlarında,
eli deynekli
omzu kepenekli
yorgun ıslıklı çobanlar,
çamur deryası yolları

dedik ya bizim işimiz 'feleğe galmış'
ya ya(ğ) mır ya(ğ) ar toprak yığallanır
tohumu saçarız
ya da feleğe gözümüzü dike kalırız

deyelim felek bi gıyak geşdi

ne koltuk sapanım oldu, ne de sapan daşıynan
serçe avladım,
ne keklik yumurtası topladım
ne palazım oldu, ne de palazıma çekirge avladım

ütmelik yolmaya gittiğim nohut tarlasında

püm

'-püm ' diye verilir, susamış bebeğe su,
'-mam de' diye
bebeğin karnı doyurulurdu
'-gıgga' diyerek

“-senin bu Dal Memedin tek vukatı bu deği ki
ovaya gederkene aya(ğı) bi daşa dakımış
işi ğücü burakmış
daşı pinçek pinçek edesiye
el ovaya varmış”

Bu çalışma

bir köye, tüm köylüye hasredilmiş,
o köyden kimler gelmiş, kimler geçmiş
neler yaşanılmış
nasıl yaşanılırmış

III
(12 Eylül)

ulan memet
……………
ulan hıyarağası

Arif Osmanı gül dikmiş, Güllüğe,
gülyağı çıkarmış öncelerden
elmalık kardı 70’lerde
her Almanya’dan izine gelen

gerekçe; '-deniz daşdı,

--
sonra bir de Necati geldi
“- den! be!
bunun uçu bazarlık galmaz” dedi
arayı buldu bitirdi işi
“…”

da!
bin nasihattan bi musibet evladır derler
bizikinner de,
Memolar da
gan davasından caydılar,
bilâ meçcane, sulf oldular