İbrahim Çakır Baba Şiiri - Mehmet Kaytan ...

Adı İbrahim soyadı çakır
Beypazarı karaşarlıydı fakir
Bazen derviş oldu bazen zakir
Ne kalp kırdı nede yıktı hatır.
İnsana hizmetti derdi çabası.
İki bin yedi de hakka yürüdü havası.
Dört kız bir oğlan çocuğu babası.
Aslı Türkmen horasanlı ecdadı atası.
Vefakardı eşini dostunu arardı.
Yol ehliydi üç köye de sığardı
Olmazı yoktu ortama da uyardı.
Gani gönüllüydü aşk oduna yanardı.
Sevgi dostluk adına ömrü geçmişti.
Erken yaşta hakkı hakikati seçmişti.
Ehlibeyt yolunda aşk şarabın içmişti.
Yunus gibiydi yanıp yanıp pişmişti
Söz dinlemeyene bazen kızardı
Eli kalem tutar okur bazen de yazardı
Seyyah olup bin bir alemi de gezerdi
Kimi zaman Derya da denizlerde yüzerdi
Bitmeyen umuduyla hayaller kurmuştu
İlmin yoluna ışık tutup rehber olmuştu
Vatan millet bayrak aşkıyla yandı tutuştu
Gazi Mustafa Kemalin hedefine koştu
Dün bu gün derken geldi vakit doldu
Emir vaki oldu Gül benzi sarardı soldu
Acı haber tezelden her yerde duyuldu
Koca çınar yıkılmadı ayakta sırroldu
Koskoca ömür anlatılmaz bir kaç satırla
Kaytanbıyık güzel söyle güzel hatırla
En güzel dostlar meclisinde otur da
Gani gönüllü İbrahim babayı unutma