Oysa cennetten kovulan her ruh küser sana
Ateş değil miydi o acizi yakan
Sen öğrettin bana sönmemek için yanmayı
Şimdi üzerime toprak atarsın ve ben miyim günahkâr
Yağmur hep ağlatır beni
Ah şu gönlüm hep de kandırır beni
Tam buldum derim alır götürür seni
Seller, depremler, sağanaklar silemez benden seni
Kal Gidebilseydim
Ben herkes miyim
Nedir bu herkesleştirme uğraşı
Hani sevda dediğinin o kalın kolonlar
Hani nerede o eski insanların vefaları
Seni anlatmaya yetişemiyorum,
Zamanı aktaramıyorum sayfalara,
Seni sen gibi çizemiyorum.
Gözlerini göremiyorum eskisi gibi,
Zaman gözlerimi götürdü benden;
Duyguların da dili var en içimde hissediyorum.
En yüce dil sevgidir derler,
Konuştuğum dili anlamıyorum.
Kaçıyorum sevgilim, senden değil bizden
Bensizlik sana benden daha iyi gelecek, buna inanıyorum
Bu sokaklar, banklar bana seni bağırıyorlar
Ancak sağır olmayı öğrenmeliyim, tıpkı körlüğü ezberlediğim gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!