AY- ANA ( Türkoloji Şiir)
Baharın yarısı, yansımış yüze,
Dalında salınır, güller Ay-Ana,
Dönmesin mevsimler ne olur güze,
Ömrümü çalıyor, yıllar Ay-Ana.
BABAM
Acıyan yarama, merhemdi sanki
Düştüğüm her yerde, vardı hep Babam.
Bedenime sinmiş, öyle bir can ki,
Tepeden tırnağa, sardı hep Babam.
BİZ OLDUK
Sen milletsin biz vekiliz dediler,
Onlar durdu yorulanlar biz olduk.
Oy zamanı gelip, bizi sevdiler,
İş düşünce arananlar biz olduk.
DEM BU DEMDİR
Ömür kısa, an gelecek,
Vakit tamam, dem bu demdir.
Her şey akar, su misali,
Vakit tamam, dem bu demdir.
DÜŞÜN
Korkarız rüyalardan, bazen gerçekten,
Uykuları bölen, rüyayı düşün.
İnsan sevdiğini, sevse yürekten,
Sana koşup gelen, güzeli düşün,
EVLAT
Hesapsız kitapsız, yola çıkmaz,
Acı gerçeklerden, tez beri evlat.
Tecrübe etmeden, gerçek bulunmaz,
Her güne umutla, yürü sen evlat.
Yıllar var gönlümde, sade sen varsın,
Nefesim soluğum, aynı biçimde,
Öylece kal, kimse bulmasın,
Unutursam seni, şifam olmasın.
Üzgün görsem seni, dünyam kararır,
HAKİKAT VE YOLCU
Sermayem kısıtlı, nefes sayılı,
Günler akıp gider, aldıran mı var.
Zengin olsa kimse değil gayılı,
Kırık testileri, dolduran mı var?
HAYALLERİM ÜŞÜYOR
Ata yurtta zemheri, hayallerim üşüyor,
Türkistan’da zulüm var, gözyaşlarım düşüyor,
Nerde insan hakları, aklım buna şaşıyor,
Naif bir insandır, sabır der bekler.
Peteklerde tatlı, baldır hocamız.
Güzellik üstüne, güzellik ekler.
Gönüllerde açan, güldür hocamız.
Derde deva olur, çareyi sorsan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!