El açtım rahmandan rahmet diledim
Zahmetsiz rahmetim yoktur kul dedi
Sensiz her anımı bir bir söyledim
Mahşerde hatırlat ey kulum dedi
Gitme gönül köşkümden biraz öteye
Kapıyı kaparsan sır olurum ben
Hasretinle sınama yorgun gönlümü
Bir lahsa görmezsem kör olurum ben
Senden gayrı kimse yoktur gözümde
Varlığında ateş oldun har ettin
Yokluğunda dünyaları dar ettin
Bu sevdayı yüreğime hapsettim
Kimselere diyemedim yar seni
Bir şarkıda sana ait söz buldum
Bırakma sevdiğim gitme uzağa
Beni sana getiren dizlerim sensin
Evvelce gafildim bakar kör oldum
Hayata açılan gözlerim sensin
Sonbahar gelince düşermiş yaprak
Türkü türk yapan mukaddesattır
Düşmanlık eden kana tüküreyim
Can aldık can verdik yine yaparız
Tereddüt eden cana tüküreyim
Çogunuz türk görünen ermenisiniz
Sanmaki sana da güler bu hayat
Bir ahımla olursun bedbaht
Yaradan vermesin bunlara fırsat
Baharı yaşa da, kış görme sakın.
Gönül penceren handır hamamdır
Gel gitme sevgili dur biraz dinle
Sensiz bu hayatı bana dar etme
O boncuk gözlerini hele bir silde
Bir çıkmaza sokup sürütme beni
Umudum kalmadı deyip de durma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!