Ben artık ben miyim diye sorar oldum kendime,
Dönüp bakamıyorum çok mahcubum gençliğime.
İçimde bir ben var bana ben olmaktan uzakta,
Yenildim mi bilmem şu zamanın çirkefliğine.
Duygular isyan eder olmuş yorgun benliğime,
Bir adam düşünün bir adam,
İzanı iman, mizanı gönül,
Bir adam düşünün bir adam,
Emekle geçen koca bir ömür.
Bir adam düşünün bir adam,
Ah insanlar, insancıklar!
Yaşamları bir avuç yalan,
Sevgileri hileli, aşkları esassızlar,
Yürekleri baştan başa heyelan…
Herkes bir birinden bir şeylerin öcünü alıyor,
Bilmiyorlar mı sevmeyi,
Umuda Dair Yazmak İsterdim
Bu şehir bana yaramadı anne,
Çevremde dost yüzlü menfaatperestler,
Vefasızlıkla karşılık veriyor tüm iyiliklere.
Bir bir umut ağacımın dallarını kestiler,
Nereye dönsem o yön sıkar beni
Nereye baksam karlı dağlar
Hasretim aşar bu karlı dağları
Lakin ben aşamam kaderim bağlar
Bu çaresizlik, bu hasret yakar deli yüreğimi
Sana merhaba demek varken her akşam
Bu gece bir tuhaf, bir başka yalnızlık kokuyor.
Bu gece ölüm başımda kol geziyor.
Ölüm; hep düşündüm onu,
Varlık mı,yokluk mu bu işin sonu?
Bu gece aklıma hep ölüm çakıldı.
Bir başka ölüm hissi bu gece yarısı…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!