İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

İbrahim Arslan

Tok, aç yattı
Aç, aç yattı...
***
Tok gece acıktı,
Açın üstü açıktı…
***

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Soldurmasın diye yapraklarımı,
Rüzgardan ve sonbahardan sakladım...
Bana buysa mirasın, sana kalsın...
Riyadan ve yalanlardan usandım.
...
Günler kederle, hazanla doldu,

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Ben şahtım
Beni bir fil mahvetti
Şaşırdım
Beni bir at mat etti...
2004

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Bir taş daha attım denize,
Bir taş daha,
Elimdeki taş sanki O...
Kayıp giden her yıldız gökteki,
Benim yıldızım...
Aşığım desem sana.

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Altında bir dünya,
Üstünde bir dünya bu dünyanın.
Yuvarlanıyor üstüme üstüme...
Yuvarlıyor üstüme diğerleri...
...
Ne üstümüzde, ne altımızda,

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Söyle bana ey asırlık çınar,
Yerin altındakiler mi fazla,
Yoksa yerin üstündekiler mi?
Bu dünya yetinmez mi hiç azla...

Ey aktığını bilmeyen pınar,

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Bu ilk kışım değil benim,sevdiğim
Sonu var diyorsan yanılıyorsun...
Hayat seni de ben gibi kandırmış
Belli ki beni çok az tanıyorsun

Kağıttan gemiler yaptım kendime,

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Terketme terketme dedim ardından,
Bir de sen, bir de SEN bırakıp gitme...
Ne zalimsin, anlamaz mısın yalvar- madan.
Gözümden gözyaşı bir de SEN dökme...
...
Beklemeye seni bir ömür boyu alışamam ki.

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Üç çocuk ister Başbakan Hanım!
Ben de çocuk tok olsun isterim...
1 tane olsun 'aç ' olmasın...
Varsın tok olsun da üç olmasın!
Ben çektim açlık o çekmesin...
Zengin çocuklarından farkı da

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Aşk denilen ağır yol, gamlı yol, dikenli yol, taşlı yol, yol da yol... İşte bu yolda yol alırken sağa- sola bakınıp, içimi ısıtacak bir sevda çiçeği arıyorken, baharın mis havası içime, gözüme, kulağıma, gönlüme dolup dolup boşalıyorken, O aradığımı gördüm bu yolda...

Ne idüğü belirsiz bu aşk denilen kahpe tutmuştu yakamdan!

Kalbim varmış. Yeni öğrenmiştim ben. Nasıl da çarpıyordu. Bir siyah saçlı, siyah gözlü birine. Bu birinin diğerlerinden farkı neydi de onun yolundan yürüdüm, gizlice. Oturduğu sokağı öğrendim. Öğrendim evini... Sonra evi bana kafes gibi geldi. O kafes içinde bir kuş... 2-3 saat dolandım evinin etrafında çıkmadı sokağa siyah gözlü kız. İşimi- gücümü unutmak niye? Niye unuttum ben bugün belediye otobüsüne binmeyi... Neden savsakladım işimi...

Devamını Oku