Gözlerin mesela
Bir odun ateşi gibi
Tırnaklarımdan şakaklarıma kadar
Mavi bir alev gibi yanar yüreğimde
Kan kokar gözlerinin değdiği her yer
İsyanlar başlar,devletler yıkılır
Ne güne doydum ne de güneşe
Artık günü de göremem güneşi de.
Hasretin her demini içtim,
Çıktım yüce dağlardan geçtim.
Kayalarda zikrederken ismini
Ena, ben çizerken resmini
Derdin ile Lokman oldum, derman için aşk gerek
Ben yolumu garpta buldum, benim için sen gerek
Harap olmuş cümle alem, nâdan için taş gerek
Üryan halde yürüyorum, menzilimde dost gerek
Ne can denilir ne de canan
Her dem hasret ışıkları zikrederken ismini
Kolay mıdır bir karıncayı büyütmek
Eksik olanı şahit göstermek midir o sır
Ölümü bekleyen bir asker
Savaşmayı unutmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!