Adım Şair İbrahim,
Elektrik mesleğim,
Elektronik hevesim
Hamide benim eşim.
Şarkta doğdum doğuluyum,
Ay mayıs gün yirmi sene yetmiş iki,
Şair İbrahim Akbaş dünyaya geldi,
Sene doksan üç ay ocak gün yedi
İbrahim Akbaş Hamide ile evlendi.
Başlangıçta engeller çıktı aşıldı bitti,
Doksan üç aralık on beş,
Doğdu Özlem doğdu güneş,
On dört şubat doksan beş
Öldü Özlem battı güneş.
Altı Mayıs doksan beş,
İbrahim değerlidir ihmal etmeyin,
Zehir gibi çalışıyor ondaki beyin,
Ne derse desin baş üstüne deyin
İbrahim'e değer verin üzmeyin.
Farketmez kaç olursa olsun yaşın,
Babadan kalma televizyon mu bozuldu,
Çatı anteni yerine çanaklar mı kuruldu,
Çanak kuruldu da ayarsız mı kaldı uydu
Ne bekliyorsun çağır İbrahim usta gelsin.
Kış günü havalar soğuk soba mı ısıtmıyor,
Güzel sevdiğim sen bana,
Kavuşsan da gelsen bana,
Bu dünya benim olacak
Yalanım yok inan bana.
Nasip olsa göreceksin,
Ah ilgi ah senin yören,
Adresinle beni gören,
Yüreğime duvar ören
Özledim seni Güngören.
Bizi buluşturan dükkân,
İlk göz göze gelmeler,
İlk kol kola gezmeler,
Format bile atılsa
Hafızadan gitmezler.
İlk aşkım dedikleri,
Belki haram günah şeyler hoştur,
Ama her kes bilsin bunlar boştur,
Varsa takatin ahiretin için koştur
Dünya boştur imana gel kardeşim.
Seneler önce dedemiz de yaşardı,
Herkes güle oynaya mutlu yaşarken,
Dost bildiklerin yüz çevirip coşarken,
Sen yaralı ceylan gibi aksak koşarken
İmdadına yetişmedim mi senin...
Tek başına yalnızlıkla boğuşurken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!