İbrâhim Şiiri - Hüseyin Sabruk

Benim de ALLAH’a sözüm var İbrâhim
sunmam gereken bir teslimiyet var
Nefsimi götürmeliyim Mina’ya
kesip kurban etmeliyim bütün rüyalarımı.

Ben hülyaların adamı değilim İbrâhim
Uyanıp uyandırmalıyım uyuyanları.
Hüseyin’den arda kalan kerbelâ’ya can borcum var ödemeliyim.

Ah! şu yeryüzü tanrılarına bir balta da ben vurmalıyım İbrâhim
Bir devrim yapıp Humeynice
Beykoz’u kuşanmalıyım
Sûr üflemeden Mizgin’den ilham alıp bir şiir yazmalıyım.

Yüreğimi meâl etmeliyim İbrâhim
Nemrudi ateşi korkutan imana ulaşmalıyım,
Öğrenip karıncanın dilini
İlmine varmalıyım suyun.

Yorgunluğuma inşirâh gerek İbrâhim
ki bulvarlara kusan küfrü temizleyeyim
Gece uluyan hayasızlığı susturayım
Vurayım canalıcı yerinden şu modern ahlaksızlığı.

Kısasımı almalıyım İbrâhim
Sevabımı inciten bütün günahlardan
Tövbemin karşısında buz tutmalı gayya vadisi
Ve aldanmışlıklarımı germeliyim bir çarmıha
Meryemce susmalı acılarım.
Sabırla çıkmalıyım bu kuyudan İbrâhim