İbrahim Şiiri - Ragıp Özsinan

İbrahim

İbrahim vardı, İbrahim...

Yırtık tişört eski ayakkabı,
Yolların gizemli ahbabı...
Ne varsa elinde avcunda,
Hepsini cebinde taşırdı.

Karışmaz kimseye yürür yollarda,
Fakir değildi duruyordu araba.
Kâbuslar görür uyanık gözleri,
Korkar, takardı boynuna muska.

Yıkılmış acılarla doluydu yüreği,
Kalmamıştı inancı ne de sevgisi.
İnsanlar uzaktı ona her daim,
Gına getirmişti bitmeyen içkisi.

Hükmetmiş buymuş diyordu halim,
Yine olamamıştı kendine hakim,
Değişmek istiyordu ara sıra,
Mazbut iken olamamıştı zalim.

Esti rüzgar bir kere daha,
Yanaştı yüreği yine bahtına.
Meğerse geçmiş işte zaman,
Tekrar tekrar döndü kahrına.

Ragıp Özsinan
Kayıt Tarihi : 25.5.2023 14:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Kim bu İbrahim diye soranlar oldu. Bu İbrahim her yerde her sokak başında oturduğunuz sitede hatta evinizin içinde...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ragıp Özsinan