Her gün sabah ezanın da kalkıyor ...
Serseri sanmasınlar diye ;
Takım elbisesini giyiyor kravatını takıyor .
Kovalarını asıyor bisikletine .
Belediyenin çöp bidonların gidiyor tek tek ,
Sessizce kaldırıyor kapakları kimseyi uyandırmadan ,
Telaşla ellerinle yiyecekler topluyor kovalara dolduruyor .
Sokak sokak koşturma içinde nefes nefese .
Kağıt toplayıcılar gelmeden işini bitiriyor ...
Sonra yüzünde gülümseme ile sahil bölgesine gidiyor ..
Dostları sevinç içinde ibrahimi karşılıyorlar .
Siyah, kahverengi ,sarı bir dolu köpek.
İbrahim'e doğru minnetle geliyorlar kuyruklarını sallayarak
Dönüşte İbrahim'in çocukluk arkadaşı sesleniyor .
Ulen İbrahim sen neden camiye gelmiyorsun uykucu ?
İbrahim gülümsüyor ...
"Cami İbrahim'in içinde " kimse bilmiyor !
Orhan Gülaçar
Kayıt Tarihi : 18.9.2017 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
