İbn-i Ümmi Mektûm

İBN – İ ÜMMİ MEKTÛM (ra)

Abdullah İbn-i Ümmi Mektûm ki,
Gözleri görmeyen ilk sahabi.
Kays İbn-i Zâide’nin oğlu olup,
Küçükken kaybetti gözlerini.

Hz. Muhammed, ona şöyle dedi;
Rabbim beni senle ikaz etti.
Sana ilgisiz davrandığım için,
Abese Sûresi böylece indi.

Rabbimden nuru cemal istedi,
Ol kişi Hz. Muhammed’e dedi;
Yâ Rasulullah, bana Kur’an oku,
O güzel dilden Kur’an dinledi.

İlk Müslüman, ilk muhacirlerden,
Oldun ki, ilk hicret edenlerden,
Medine’de sen öğrettin Kur’an-ı,
Nasipte aldın Müezzinlikten.

Abdullah dinde hassas davrandı,
Kur’an okunurken hep ağlardı.
Cihad aşkıyla yanıp tutuşurken,
Nisa Sûresi böylece indi.

Ol Muaf tutulmuştu, cihaddan,
Ol yinede kopmadı savaştan,
Medine’de kaimi makamlıkta,
Özürlü hükmü belirdi ondan.

Veda hutbesini o okudu,
Ömer’le İran fethinde oldu,
Rabbim onu da aldı sinesine,
Şehitlik liyakatını buldu.

Rabbim Abdullah aşkı ver bize,
Gerçek göster gören gözlerimize,
Kanımızı davamız için akıt,
Nur-u can ver soluk yüzümüze...

Kâim-i Makam: Medine imamlığı, vekilliği.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan.