İblisin Emirleri Şiiri - Halit Korkmaz

Dehr içinde rahmet oldu şol yağmur,
Kemanıyla raksa yön verdi rüzgâr,
Toprakta karıldı muhteva çamur,
Adem yaratıldı Havva yadigâr.

Böyle doğdu bu günahkâr tasavvur,
İblis her projede çıkardı cıngar,
Bu düşünce bu karakter bu hamur,
Estirir ebede acı bir rüzgâr.

Ey halife ey umutlar ey uğur,
Yeraltı yer üstü emrinde ambar,
İblisten güç alan Adem çok cesur,
Helâli bırakıp harama koşar.

Niçin olamadı cennette mamur,
Yetmedi mi ona mütevazi yar,
Eyvah deyip uğradığı sert dumur,
İblisle Adem'i eyledi seyyar.

Görüldü günahlar say tabur tabur,
İsyana koştular sefil isticar,
Adem ile Havva bir pişmanca tur,
Attı ammâ İblis günaha tüccar.